Şimdi az önce
belirttiğimiz tezlerimizi temellendirelim; önce, metafizik Antik Yunan’da
Şamanizm’in bir ürünü olarak, bir şaman tekniği olarak ortaya çıkmıştır. Bu
tekniği günümüze kadar uygulamıştır şeklindeki ilk iddiamızı ele alalım.
Genel kabule göre
Grek düşüncesi dini bir mitolojiden, rasyonel düşünceye yani felsefeye
geçmiştir. Oysa tarihsel açıdan bu, doğru değildir; ilk Grek filozofları
mitolojiyi terk etmemişlerdi. Tersine onlar mitolojiyi belli bir biçimde
korumuşlardı; üstelik onlar birer şamandı. Bunu Edgar Morin açıkça şöyle ifade
eder:
Grek felsefesi
ilk aşamasında, kozmogoni metafiziği olduğu dönemde şamanlar tarafından taşınan
arkaik ve büyüyle ilgili içeriğin mirasçısıdır. İlk filozoflar, Pythagoras, Herakleitos
ve Parmenides gerçek şamanlardır. Grek felsefesi başlangıçta mükemmel büyü idi.
Bu büyü entelektülleştiğinde, laikleştiğinde ve semboller halinde değil de
ideler halinde düzenlendiğinde felsefe oldu. Felsefe o zamana kadar analojik
olarak hissedilen ve sembolik olarak ifade edilen bir içeriğin ideolojik
ifadesi olduğunda oluştu. [1]
Morin’in bu
tespitlerini paylaşan pek çok İngiliz ve Fransız araştırmacı vardır. Bunlardan
biri de Claude Lecouteux’dür. O, Fées, sorcières et loups garous au Moyen Âge
(Ortaçağ’da Periler, Büyücüler ve Gulyabaniler) adlı kitabında şöyle
demektedir:
İ. Ö. VII. veya
VI. yüzyılın başında Grek Uygarlığı Şamanizm’le ilişkiye girdi. Bu ilişki
sonunda Grekler şunu öğrendi: İnsanda Tanrısal kaynaklı bir ruh ve bir ben
vardır. Bu ruha, uygun teknikleri kullanarak bedeni terk ettirmek mümkündür. [2]
Lecoutex’nün bu
tespiti çok önemlidir ve onu şöyle tamamlamak gerekir. Grekler Şamanizm’le
doğrudan değil; dolaylı olarak karşılaşmışlardır; Şamanizm Antik Yunan’a VII. yüzyıldan
önce Hint-Avrupa halkları sayesinde girmiştir. Dolayısıyla Grekler Şamanizm’i
kendi ülkelerinde biliyorlardı. Aşağıda göreceğimiz gibi Şamanizm Grek
düşüncesini doğrudan ve kesinlikle etkilemiştir. Grek düşüncesi Şamanizm’in vecd
tekniğinden doğmuştur.
Devamı Dil Felsefesi III. Wittgenstein'da Gramer Paradigması adlı kitabımızda
[1] Morin, Edgar, L’homme et la mort, Seuil, coll. Points-Essais n° 77, Paris,
1970 pp. 15-17.
[2] Lecouteux
Claude, Fées, Sorcières et loups-garous au Moyen Âge,
4e Édition Imago; Paris, 2012, sans paginations
